Matthias Diependaele, Vlaams minister van Onroerend Erfgoed, kent 4.221.440,70 euro toe voor de restauratie van de mijnsite van Beringen. "De mijnsite van Beringen is de grootste industriële erfgoedsite in Vlaanderen. Ook op Europees niveau is het een unieke site. Het is de enige mijnsite waar zowel de gebouwen als de machines bewaard zijn. Dat geeft veel mogelijkheden op educatief en toeristisch vlak. De uitbating van mijnen in Limburg had grote invloed op zowel sociale, economische, culturele en ruimtelijke aspecten. Hierdoor is het een erg belangrijke vorm van erfgoed uit de twintigste eeuw. Met de toekenning van deze laatste premie komt de restauratie van de Beringse mijnsite in een eindfase. Ik kijk vol spanning uit naar het resultaat en toekomstige ontwikkelingen", zegt minister Diependaele.

De zesde en laatste fase uit de meerjarenovereenkomst voor de restauratie van de mijnsite van Beringen is goedgekeurd. Tijdens de periode 2015-2020 is zo een totale premie van bijna 20 miljoen euro toegekend door de Vlaamse Regering.

"Voor 2020 is een premie van 4.221.440,70 euro voorzien. Met deze premie kunnen de werken die sinds 2015 in uitvoering zijn aan de verschillende onderdelen van de mijnsite verdergezet worden. Zo werd onder andere al gestart met de restauratie van de badzalengebouwen, kolenwasserij 2 en 4, de losvloer, de schachtbok, de kipzaal, het sociaal gebouw, de watertoren en het smalspoor op de site", verduidelijkt Matthias Diependaele.

De mijnsite van Beringen is de grootste industriële erfgoedsite in Vlaanderen, ze omvat 100.000 m² aan bestaand gebouwenpatrimonium. In Beringen vonden de eerste verkenningsboringen plaats in 1902. Vanaf 1919 werd er effectief steenkool ontgonnen. De eerste exploitatiebasis voor steenkool werd aangelegd tussen 727 en 789 meter ondergrond.

Onder de noemer be-MINE wordt de site herbestemd als een toeristisch-recreatief project. Stedelijke functies als wonen, werken en winkelen worden daarbij evenwichtig met elkaar vervlochten.