Om tegemoet te komen aan de stijgende vraag om zorgbehoevenden in de thuisomgeving op te vangen, werkte het gemeentebestuur van Hechtel-Eksel de voorbije maanden richtlijnen uit om tijdelijke mobiele zorgunits in de tuin toe te laten. Dat was geen sinecure, want de zorgrelatie staat bij deze nieuwe woonvorm centraal. Die zorgrelatie speelt, naast woonkwaliteit, tijdelijkheid en goede ruimtelijke ordening, in de toekenning van een vergunning dan ook een belangrijke rol.

De vraag naar oplossingen voor leefbare thuiszorg is stijgende. Enerzijds door de vergrijzing, een van de grootste uitdagingen voor de toekomst, anderzijds door het feit dat senioren en hulpbehoevenden niet altijd in een rusthuis, serviceflat of assistentiewoning willen of kunnen gaan wonen.

"Om aan de stijgende vraag te voldoen, werkte het gemeentebestuur een ruimtelijk kader uit om tijdelijke mobiele zorgunits binnen bepaalde voorwaarden te vergunnen. Op het vlak van Ruimtelijke Ordening bestond hierover immers nog geen specifieke regelgeving", legt burgemeester Jan Dalemans uit. Op 30 november keurde het college van burgemeester en schepenen de kwaliteitseisen en stedenbouwkundige voorschriften voor de tijdelijke mobiele zorgunits in Hechtel-Eksel goed.

"Een zorgunit biedt zorgbehoevenden en 65-plussers de mogelijkheid om in de thuisomgeving te blijven wonen, zonder dat er ingrijpende verbouwingen of werken moeten gebeuren", verduidelijkt schepen van wonen Theo Martens. De naasten nemen de zorgtaak op. Dit is voor beide partijen minder ingrijpend dan een verhuis naar een andere locatie of verbouwingswerken in de bestaande woning.

Zorgbehoevenden en 65-plussers kunnen in Hechtel-Eksel voortaan dus een vergunning aanvragen voor een tijdelijke mobiele zorgunit in de tuin. "We moeten wel voorzichtig omspringen met dergelijke vergunningen. De ruimtelijke ordening is bij een mobiele zorgunit immers gebonden aan de primaire functie: de zorgrelatie, maar goede ruimtelijke ordening, duurzaamheid en voldoende woonkwaliteit zijn even belangrijk. Bovendien mag het op termijn zeker geen verborgen tweede woning worden. Vandaar het tijdelijke karakter", zegt Theo Martens, die tevens schepen van milieu is. Een complexe materie dus, maar tegelijkertijd een stapje dichter naar meer leefbare thuiszorg.