De nieuwe toegankelijkheidsregeling voor het Nationaal Park Hoge Kempen is van kracht. De regeling geeft duidelijke informatie over de toegang tot het grootste natuurgebied van Vlaanderen en over de mogelijkheden voor zachte recreatie en natuurbeleving. Naast ruime mogelijkheden voor wandelen, fietsen en paardrijden komen er vier hondenlosloopzones en zal er in de winter, bij strenge vorst, geschaatst kunnen worden.

Het Nationaal Park Hoge Kempen strekt zich uit over de Limburgse gemeenten As, Dilsen-Stokkem, Genk, Lanaken, Maasmechelen en Zutendaal. Het omvat 57 km² aan bos, heide en waterplassen, herbergt tal van zeldzame dieren en biedt tal van ontspanningsmogelijkheden.

Om binnen dit unieke natuurgebied de natuurrecreant en -liefhebber alle kansen te bieden om de natuur te ontdekken en te beleven, maakte het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) in nauw overleg met haar vele partners een nieuwe toegankelijkheidsregeling op. De regeling is overzichtelijk weergegeven op een kaart waarop de deelgebieden zijn afgebakend en telkens de recreatiemogelijkheden zijn aangeduid.

De afgebakende ecologisch kwetsbare zones vormen de natuurlijke ‘schatkamers’ van het Nationaal Park. Deze rustgebieden zijn enkel toegankelijk na machtiging van het ANB of onder begeleiding van een ranger. Ook de afgebakende broedzones zijn tijdens het broedseizoen van 1 maart tot 30 juni uiteraard niet toegankelijk.

Uit veiligheidsoverwegingen zijn geen honden meer in de begrazingszones toegelaten maar de regels in de hondenzones zijn wel versoepeld. Loslopende honden zijn welkom in de vier hondenzones die vanaf 2015 toegankelijk zullen zijn.
En om het natuurschaatsen mogelijk te maken, wordt een deel van de Aspermansvijver in Lanaken afgebakend als officiële schaatszone.

Vlaams minister van Leefmilieu, Natuur en Cultuur Joke Schauvliege: “Door onze natuur- en bosgebieden toegankelijker te maken, willen we zoveel mogelijk mensen dichter bij deze natuur brengen en laten genieten van de vele troeven van die gebieden. Uiteraard gebeurt die beleving met respect voor de natuur en is het belangrijk dat de gebruiker weet waar hij voor welke activiteit terecht kan. Zo’n toegankelijkheidsregeling komt hieraan tegemoet. Het zorgt voor een goede afstemming tussen de ecologische, recreatieve en economische doelstellingen van het gebied.”